Soczewki optyczne – soczewki wypukłe i wklęsłe
Opis produktu
Cienka soczewka optyczna – soczewka, w której grubość części centralnej jest duża w porównaniu z promieniami krzywizny jej boków. Na początku aparat fotograficzny był wyposażony wyłącznie w soczewkę wypukłą, dlatego nazywano go „soczewką pojedynczą”. Wraz z rozwojem nauki i technologii, współczesne obiektywy posiadają kilka soczewek wypukłych i wklęsłych o różnych kształtach i funkcjach, tworząc soczewkę skupiającą, zwaną „soczewką złożoną”. Soczewka wklęsła w soczewce złożonej koryguje różne aberracje.
Cechy
Szkło optyczne charakteryzuje się wysoką przezroczystością, czystością, bezbarwnością, jednolitą teksturą i dobrą zdolnością refrakcji, dlatego jest głównym surowcem do produkcji soczewek. Ze względu na zróżnicowany skład chemiczny i współczynnik refrakcji, szkło optyczne charakteryzuje się:
● Szkło flintowe – do składu szkła dodaje się tlenek ołowiu w celu zwiększenia współczynnika załamania światła.
● Szkło koronowe – powstaje poprzez dodanie do składu szkła tlenku sodu i tlenku wapnia w celu zmniejszenia współczynnika załamania światła.
● Szkło koronowe lantanowe – odkryta odmiana, charakteryzująca się wysokim współczynnikiem załamania światła i niską dyspersją, co stwarza warunki do tworzenia zaawansowanych soczewek wielkokalibrowych.
Zasady
Element szklany lub plastikowy stosowany w oprawie oświetleniowej w celu zmiany kierunku padania światła lub kontrolowania jego rozsyłu.
Soczewki to podstawowe elementy optyczne, które tworzą układ optyczny mikroskopu. Elementy takie jak obiektywy, okulary i kondensor składają się z pojedynczych lub wielokrotnych soczewek. Ze względu na kształt można je podzielić na dwie kategorie: soczewki wypukłe (dodatnie) i wklęsłe (ujemne).
Gdy wiązka światła równoległa do głównej osi optycznej przechodzi przez soczewkę wypukłą i przecina się w punkcie, punkt ten nazywany jest „ogniskiem”, a płaszczyzna przechodząca przez ognisko i prostopadła do osi optycznej nazywana jest „płaszczyzną ogniskową”. Istnieją dwa ogniska: ognisko w przestrzeni obiektu nazywane jest „ogniskiem obiektu”, a płaszczyzna ogniskowa w tym punkcie nazywana jest „płaszczyzną ogniskową obiektu”; i odwrotnie, ognisko w przestrzeni obrazu nazywane jest „ogniskiem obrazu”. Płaszczyzna ogniskowa w tym punkcie nazywana jest „kwadratową płaszczyzną ogniskową obrazu”.
