Soczewki optyczne – soczewki wypukłe i wklęsłe
Opis produktu
Optyczna cienka soczewka - soczewka, w której grubość środkowej części jest duża w porównaniu z promieniami krzywizny jej dwóch stron. Na początku aparat był wyposażony tylko w obiektyw wypukły, dlatego nazywano go „pojedynczym obiektywem”. Wraz z rozwojem nauki i technologii nowoczesne soczewki mają kilka soczewek wypukłych i wklęsłych o różnych kształtach i funkcjach, tworząc soczewkę skupiającą, zwaną „soczewką złożoną”. Soczewka wklęsła w soczewce złożonej pełni rolę korygowania różnych aberracji.
Cechy
Szkło optyczne charakteryzuje się wysoką przezroczystością, czystością, bezbarwną, jednolitą teksturą i dobrą mocą refrakcyjną, dlatego jest głównym surowcem do produkcji soczewek. Ze względu na odmienny skład chemiczny i współczynnik załamania światła, szkło optyczne posiada:
● Do składu szkła dodaje się tlenek szkła krzemionkowego i ołowiu w celu zwiększenia współczynnika załamania światła.
● Szkło koronowe wytwarzane przez dodanie tlenku sodu i tlenku wapnia do składu szkła w celu zmniejszenia jego współczynnika załamania światła.
● Lantanowe szkło koronowe – odkryta odmiana, charakteryzująca się doskonałymi właściwościami, takimi jak wysoki współczynnik załamania światła i niski współczynnik dyspersji, co stwarza warunki do tworzenia zaawansowanych soczewek dużego kalibru.
Zasady
Element ze szkła lub tworzywa sztucznego stosowany w oprawie oświetleniowej do zmiany kierunku padania światła lub kontrolowania rozsyłu światła.
Soczewki to najbardziej podstawowe elementy optyczne tworzące układ optyczny mikroskopu. Elementy takie jak soczewki obiektywowe, okulary i kondensory składają się z jednej lub wielu soczewek. Ze względu na kształt można je podzielić na dwie kategorie: soczewki wypukłe (soczewki dodatnie) i soczewki wklęsłe (soczewki ujemne).
Kiedy wiązka światła równoległa do głównej osi optycznej przechodzi przez soczewkę wypukłą i przecina się w jednym punkcie, punkt ten nazywany jest „ogniskiem”, a płaszczyzna przechodząca przez ognisko i prostopadła do osi optycznej nazywana jest „płaszczyzną ogniskową” „. Istnieją dwa punkty ogniskowe, ognisko w przestrzeni obiektu nazywane jest „ogniskiem obiektu”, a płaszczyzna ogniskowa nazywana jest „płaszczyzną ogniskowania obiektu”; i odwrotnie, ognisko w przestrzeni obrazu nazywane jest „punktem ogniskowym obrazu”. Płaszczyzna ogniskowa w nazywana jest „kwadratową płaszczyzną ogniskową obrazu”.
