Pryzmat – używany do dzielenia lub rozpraszania wiązek światła.

Pryzmat to wielościan wykonany z przezroczystych materiałów (takich jak szkło, kryształ itp.). Jest szeroko stosowany w przyrządach optycznych. Pryzmaty można podzielić na kilka typów w zależności od ich właściwości i zastosowań. Na przykład w instrumentach spektroskopowych „pryzmat dyspersyjny”, który rozkłada światło złożone na widma, jest częściej używany jako pryzmat równoboczny; w instrumentach takich jak peryskopy i lornetki zmiana kierunku światła w celu dostosowania jego pozycji obrazowania nazywana jest „pryzmatem pełnym”. „Pryzmaty odbijające” zazwyczaj wykorzystują pryzmaty prostokątne.

Bok pryzmatu: płaszczyzna, po której światło wchodzi i wychodzi, nazywana jest bokiem.

Główna część pryzmatu: płaszczyzna prostopadła do boku nazywana jest sekcją główną. W zależności od kształtu głównej sekcji można ją podzielić na pryzmaty trójkątne, pryzmaty prostokątne i pryzmaty pięciokątne. Główną częścią pryzmatu jest trójkąt. Pryzmat ma dwie powierzchnie załamujące, kąt między nimi nazywany jest wierzchołkiem, a płaszczyzna naprzeciw wierzchołka to dno.

Zgodnie z prawem załamania promień przechodząc przez pryzmat jest dwukrotnie odchylany w kierunku dolnej powierzchni. Kąt q pomiędzy promieniem wychodzącym a promieniem padającym nazywany jest kątem odchylenia. Jego wielkość zależy od współczynnika załamania światła n ośrodka pryzmatu i kąta padania i. Kiedy i jest stałe, różne długości fal światła mają różne kąty odchylenia. W świetle widzialnym kąt odchylenia jest największy dla światła fioletowego, a najmniejszy dla światła czerwonego.