Lustra odbijające – działające w oparciu o prawa odbicia

Lustro to element optyczny działający w oparciu o prawa odbicia. Ze względu na kształt, lustra można podzielić na płaskie, sferyczne i asferyczne; ze względu na stopień odbicia na zwierciadła całkowicie odbijające i zwierciadła półprzezroczyste (znane również jako rozdzielacze wiązki).

W przeszłości, podczas produkcji reflektorów, szkło często pokrywano warstwą srebra. Standardowy proces produkcji polegał na tym, że po próżniowym odparowaniu aluminium na wypolerowanym podłożu, jest ono pokrywane tlenkiem krzemu lub fluorkiem magnezu. W szczególnych zastosowaniach straty wynikające z obecności metali można zrekompensować wielowarstwowymi warstwami dielektrycznymi.

Ponieważ prawo odbicia nie ma nic wspólnego z częstotliwością światła, tego typu komponent charakteryzuje się szerokim pasmem częstotliwości roboczych, obejmującym ultrafiolet i podczerwień widma światła widzialnego, co sprawia, że zakres jego zastosowań staje się coraz szerszy. Na tylnej stronie szkła optycznego, warstwa metalu (srebra lub aluminium) jest powlekana metodą próżniową, aby odbijać padające światło.

Zastosowanie reflektora o wysokim współczynniku odbicia pozwala podwoić moc wyjściową lasera. Wiązka odbija się od pierwszej powierzchni odbijającej, a odbity obraz nie jest zniekształcony ani nie ma efektu zjawy, który jest efektem odbicia od powierzchni czołowej. Zastosowanie zwykłego reflektora jako drugiej powierzchni odbijającej nie tylko zapewnia niski współczynnik odbicia, brak selektywności względem długości fali, ale także ułatwia tworzenie podwójnych obrazów. Zastosowanie lustra z powłoką lustrzaną zapewnia nie tylko wysoką jasność, ale także dokładność i brak odchyleń, wyższą jakość obrazu i bardziej realistyczne kolory. Lustra z powierzchnią czołową są szeroko stosowane do optycznego obrazowania odbiciowego o wysokiej wierności.